ေစ်းသြားဘို႔အေဖၚ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတယ္။
က်ဴရွင္တက္ေဖၚ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတယ္။
.......................ေခၚတယ္။
......................ေခၚတယ္။
ေဘာ္ေဘာ္ေတြအထင္လြဲ
ကြၽန္ေတာ္၀မ္းမနည္းခဲ့။
စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္ဆန္၊
ေမတၱာအမွန္အတြက္
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ပလမ္ပါ.........
''တေန႔တစ္လန္ပုဂံ ဘယ္ေရြ႕''
တေန႔ေတာ့ေတြ႕ ရမယ္ေလ။....
ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာ၊
အဟုတ္ေျပာစရာမရွိတဲ့ ငနဲတစ္ေယာက္
တစ္ေန႔ကို ႏွစ္လန္ေလ်ွာက္ရင္း
ပုဂံကိုေရာက္ေနႏွင့္ျပီထင္ရဲ့။
ေစ်းသြားဘို႔ အေဖၚ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေခၚေတာ့ဘူး။
က်ဴရွင္တက္ေဖၚ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေခၚဘူး......
ေဘာ္ေဘာ္ေတြမသိဘဲ
၀မ္းနည္းရေပါ့။
အျဖဴေရာင္ေလးပဲ လွပါတယ္.... တဲ့
သူကေတာ့ ေရာင္ေတြအစံု
လွတပတ ဝတ္ရံုကိုျခံဳလို႔
ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားသြား…….။
ေႀသာ္...........
ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကဗ်ာေတြထဲကလို
ပန္းလွလွရဲ့အနား
ပ်ား၊ ပိတုန္းေတြ၀ဲမွာေပါ့ေလ...
သြား....လာ....စကား.....ရယ္ျခင္းဖြဲ႕
သြက္လက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလး
ေ၀း.....ေ၀း ကလွမ္းေမ်ွာ္တဲ့ကြၽန္ေတာ္
မေခၚျဖစ္ဘူး။ ။
4 comments:
သူငယ္ခ်င္းကို ၾကိဳက္မိရင္အဲလိုပဲဗ်။ မိန္းကေလးေတြက အဲလိုပဲ။ ေစာေစာစီးစီး ရည္းစားစကားေျပာရင္ေျပာ မေျပာရင္ေတာ့မေမွ်ာ္လင့္နဲေတာ့။ တစ္ဖက္သတ္သမားျဖစ္သြားမွာပဲ။
ကဗ်ာေလးဖတ္သြားပါတယ္ ေမာင္ငယ္ဂ်ဴ၀သန္။
ကဗ်ာစပ္ေတာ္တာပဲ ေနာ္။
အဆင္ေျပပါေစ ေမာင္ေလး။
အားပါး..ရွယ္ပဲ. ကိုယ္ေတြ႔နဲ႔တူတယ္။ ေကာင္းမွေကာင္း..
အားမငယ္နဲ႔ေနာ္ ေနာက္ထပ္ေခၚစရာသူငယ္ခ်င္းေလးထပ္ရလာမွာေပါ့ေနာ္
Post a Comment