မႀကားရမျမင္ရေသာ သံေယာဇဥ္

အင္း …… ဘေလာ့ေလာကထဲကို အိုးနင္းခြက္နင္း ဝင္ေရာက္လာ
လိုက္တာ ဘာလိုလိုနဲ႔ ႏွစ္လနီးပါးရွိပါေပါ့လား…။
ႏွစ္လနီးပါးဆိုတာကေတာ့ ဒီအိမ္အသစ္ေလးကို ဆိုလိုတာပါ။
ဂ်ဴဝသန္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါ ေဒါ့ကြန္းမွာ ဝင္ေရာက္ခဲ့ ပီးတာကေတာ့
ကာပီဆိုပါေတာ့ ….။ အခုအခ်ိန္ အတိုင္းအတာ ေလးတြင္းမွာသူငယ္ခ်င္း
ေတြ မ်ားစြာ ရလာလို႔ အတိုင္းမသိဝမ္းသာမိပါတယ္။ တကယ္ပါ…။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဘေလာ့ေလးကို ဖြင့္ႀကည့္ရင္း ရယ္စရာေမာစရာ စကားေတြ
ဖလွယ္ရင္းနဲ႔….. သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚ သံေယာဇဥ္ေတာင္ ျဖစ္လာမိပါတယ္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီဘေလာ့ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကို မျမင္ဖူး၊ မေတြ႔ဖူး
အသံေလးေတာင္ မႀကားဖူးပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေလးကို ေရာက္ဖူးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ မေရာက္ဖူးႀကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္မိ
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ မေရာက္ ဖူးေသးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီ အျမဲမပ်က္
လည္ပတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အင္တာနက္ အသံုးျပဳရတဲ့ အခ်ိန္ေတြက မလံု
မေလာက္ ျဖစ္ေနရတဲ့ အတြက္ … အေျပးအလႊား လည္ပတ္ေနရတာကိုလည္း နားလည္ေပး
ေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒါေႀကာင့္ ဒီပို႔စ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးေသးတဲ့ ဒီဘေလာ့ဂါရပ္ဝန္း ထဲက
သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္း အလို႔ငွါ ေရးသား ဖန္တီးလိုက္ခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္။
(ကိုယ္မျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ႀကည့္ဖူးလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလို ျမင္ေယာင္ႀကည့္မယ္ဆိုပါေတာ့……….ဒန္႔…. ဒန္႔…. ဒန္႔)


ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့စေရးတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို အကူအညီမ်ားစြာ ေပးခဲ့သူက
တာယာ ပါ …… ဟိုစမ္းစမ္းဒီစမ္းစမ္း ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းညႊန္မႈမ်ားစြာ
ေပးရင္း၊ အားေပးစကားဆိုရင္းနဲ႔ ကူညီခဲ့သူပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္အသစ္ကေလး
ကုိေတာ့ သူတစ္ေခါက္မွ ေရာက္မလာႏိုင္ေသးပါဘူး.။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ
ေက်းဇူးတင္ေနတုန္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္္မျမင္ဖူးေသးတဲ့ သူ႔ကို စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီလုိျမင္ ႀကည့္ ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသဲကြဲ ရာက ဘေလာ့ေရးျဖစ္သြားတဲ့ ေက်ာင္းဆရာပါ
သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္အေဟာင္းေလးမွာကတည္းက ဒုတိယေျမာက္ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ေပးသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ျမင္ႀကည့္ ပါတယ ္။

အရာရာကို ဂြက်က်စဥ္းစားတတ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားသူက ဗီလိန္ ပါ…..။ သူ႔ရဲ့ အေရး
အသားေတြကလည္း အင္မတန္ေျပာင္ေျမာက္လွပါတယ္…။ ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကိုေတာင္
မလြမ္းပါဘူး တဲ့။ တခါတရံေတာ့လည္း ေဘာင္းဘီဇစ္ တပ္ဖို႔ ေမ့ေနတတ္ပါတယ္။
ဖုန္းလို႔ ကန္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ဂိုး ေပးရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနသူ ….. သူငယ္ခ်င္း
ဂိုးသမားႀကီး (ဖုန္းတစ္ဂိုး ရွင္) ဗီလိန္ကိုေတာ့ ဒီလို ျမင္ေယာင္ မိပါတယ္ ။

ျဖိဳးျဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ကိုမိုးေသာက္ ႀကီးကိုလည္း မွတ္တမ္း တင္ခ်င္ပါ
ေသးတယ္..။ ပန္းခ်စ္သူ ဝတၳဳေလးက သူ႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ကို ဖြ႔ဲဖြ႔ဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ ေရးသားထားလိုက္တာ
ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္္။ သူ႔ကိုေတာ့ ဒီလိုျမင္ေယာင္ မိပါရဲ့။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငပုလိုေခၚတဲ့ ပုလုေကြးပါ….။ အဲဒီ့ ငပုကို
ေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီလို ျမင္ ေယာင္လိုက္ပါတယ္။ ရွိတ္ရႈိးရဝူးေနာ္ တယ္ယင္း..။

ကိုဝင္းေဇာ္ ……. အခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ ဆီအျမဲလိုလိုေရာက္လာတတ္တဲ့ အကိုႀကီးပါ။
အားေပးစကားေတြေျပာရင္း ကြန္မန္႔ေလးေတြေပးရင္းေပါ့…။ သူလည္း သူငယ္ခ်င္းလိုခ်င္လို႔
ဘေလာ့ေလာကထဲ ေရာက္လာတာလို႔ ေျပာပါတယ္…။ ဒီလိုေလး ျမင္ေယာင္မိပါရဲ့။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးေတြ ခပ္ဆင္ဆင္ ခံစားခဲ့ ဖူးတဲ့
တက္လူငယ္ ပါ။ သူကအႏုပညာတစ္ခုခုကို လုပ္ခ်င္ေနသူပါ…သူအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ့္ဆီ လာလာလည္တတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ဒီလိုပံုစံ ထင္ပါရဲ့။

ဘေလာ့ဂါေလးေတြအတြက္ နည္းပညာေလးေတြ ရံဖန္ရံခါ လမ္းညႊန္ေပးေနသူက
ကိုမိုးေျပး …..သူကေတာ့ လမ္းႀကံဳမွ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့
ဒီလိုေလး ထင္ပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ က်ားပိစိလို႔ေခၚတဲ့ မႏၱေလးက က်ားေလး လည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ ပံုစံကေတာ့
ဒီလိုေလး ျဖစ္မွာပါ။

အခုေနာက္ပိုင္း( ဂ်ိဳကုတ္ရွိရာ ဂ်ိဳကုတ္လာဆိုတဲ့ စကားပံုအတိုင္း….)ကၽြန္ေတာ့္ဆီ
ဂ်ဲဂ်ယ္ လို႔ေခၚတဲ့ခပ္ပိန္းပိန္းေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ မ်က္စိလည္ပီး ေရာက္လာပါတယ္…။ အဲဒီမွာ
စေတြ႔ပါေတာ့တယ္ … ခပ္ညံ့ညံ့နဲ႔ ခပ္ပိန္းပိန္း ရွင္းရေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး…။ သူ႔ရဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ့ ေသြးစက္ေတြလို႔ တင္စားထားသူပါ။ သူ႔ကို ဒီလိုျမင္ေယာင္
ႀကည့္မယ္ေလ။

ကိုရင္ေနာ္နဲ႔ ခင္ေလးငယ္… သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ဘယ္ေနရာမွာမွ မေတြ႔ .. အေတာ္
ေလး ေပ်ာက္ေနႀကပါတယ္။ ဒီလိုမ်ားလား..။

ကဲ…. ကြမ္းေတာင္ကိုင္ ပန္းေတာင္ကိုင္တို႔ ဘက္လွည့္ႀကည့္မယ္ပါ့။
ပထမဆံုးေက်းဇူးတင္ ခ်င္သူက အလြမ္းေတြ မကုန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ မမႀကယ္စင္ပါ….။ သူလည္းပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္သစ္ေလးကို တစ္ခါတစ္ေခါက္မွ် ေရာက္မလာႏိုင္ေသးပါဘူး။ သူ႔ကေတာ့ ဒီလို
ပံုေလး ထင္ပါတယ္။

လာပီဗ်ိဳ႕ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္း …. ဟာဟ :P ခင္စရာေကာင္းတဲ့အမႀကီးပါ။ သူ႔ရဲ့ အားလပ္
ခ်ိန္ေတြတိုင္း အိမ္ေတြေလွ်ာက္လည္ရင္း အားေပးစကားေတြ ေျပာေနတဲ့အမႀကီးပါ။ ေပ်ာ္
ေပ်ာ္လည္းေနခ်င္တယ္တဲ့…ကၽြန္ေတာ့္ အသဲကြဲ ဇာတ္ရုပ္ေတြအတြက္ သူ႔ကို
အားနာမိပါေသးတယ္။ အင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမႀကီး အလည္လြန္ေနလို႔ ကေလး
ေက်ာင္းႀကိဳဖို႔ ….ထမင္းခ်က္ဖို႔ ေတြမ်ား ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ ဖူးမလားလို႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္..။
ကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူး…. သူက အဆူခံရတဲ့ ေန႔မွာလည္း ပို႔စ္တစ္ခုရေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္ တယ္
ေလ။ သူ႔ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ျမင္ေယာင္မိတယ္ ဗ်ိဳ႕။

ငွက္ငယ္ေလး တဲ့……. အေကာင္ေသးေသးနဲ႔ အျမင့္ကို ပ်ံတက္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတယ္
ထင္ပါတယ္။ သူ႔အေရးအသားေလးေတြကလည္း ရိုးရိုးေလးေပမယ့္ ရင္ထဲကို ထိ
ပါတယ္။ “မတက္သာလို႔ အေဝးမွာေနရေပမယ့္ တေန႔မွ ေမ့မရတာက ကၽြန္မခ်စ္တဲ့
အမိေျမပါ” …. ႀကိဳးစားထားကြဲ႔။ ငွက္ငယ္က ဒီလိုပံု မဟုတ္လား..။

ဒီဇင္ဘာႏွင္း …… တျခားအခ်ိန္ေတြမွာ က်တဲ့ႏွင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဇင္ဘာမွာက်တဲ့ႏွင္းပါ။
သူက ႏွင္းေတြကိုခ်စ္တယ္တဲ့။ ဆုေတာင္းေကာင္းပါတယ္။ အခုေတာ့ နွင္းေတာထဲမွာ
ခဏခဏႏွာေစး ေနပါေရာ့လား..။ (ကိုရီးယားက ကင္ဂ်ီလုပ္နည္းေလးေတာ့ တတ္ေအာင္
သင္ခဲ့ပါေအ။) သူ႔ ပံုစံကေတာ့….. ဒီလုိေနမွာ။

ေရာင္ျပန္ဟပ္ပီးေရာက္လာ ပါတယ္ဆိုတဲ့ … ေရာင္ျပန္ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ မအားလပ္တဲ့
ေရာင္ျပန္ ….။ အပ်င္း ႀကီးတယ္မေျပာပဲ ပို႔စ္အသစ္ေတြ မတင္ပဲထားတဲ့ ေရာင္ျပန္။
ေအာ… သီတင္းကၽြတ္တုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ တရားဘာဝနာ ပြား
မ်ား လာတယ္ဆိုပါလား……။ ဘုရားနဲ႔ေဝး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ေဝး ေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ သူငယ္ခ်င္းပီပီ ဒါနေလးေတြ မွ်ေဝ ေပးတဲ့ ေရာင္ျပန္ပါ။
သူ႔ကိုေတာ့ ဒီလို ျမင္မိ ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္က…. ကၽြန္ေတာ္ လားလား လို႔ေခၚတဲ့ ဒီဇင္ဘာစင္ဒရဲလား ပါ။
သူ႔နာမည္ေခၚရတာ ရွည္လြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားမလည္တာပါ။ ျပီးေတာ့ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ဖို႔လည္း ပ်င္းေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ အႀကံေပၚလာပီး လားလားလို႔ ေခၚလိုက္တယ္ေလ။
လားလား ကေတာ့ ဒီလိုပံု ပဲေနမွာ။

မမတန္႔တန္႔ ( Rainbow) သူမ်ား တန္႔တန္႔ ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း လိုက္ တန္႔ လိုက္တာပါ။
သူကေတာ့ တန္႔တန္႔ေရ လာပါအံုးဗ် လို႔ သြားေခၚမွေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့
ဒီလိုေလးသာ ျမင္ေယာင္လိုက္ပါတယ္။

မိစိမ္းကားႀကီး ( Green Girl) သူ႔နာမည္ နဲ႔လိုက္ေအာင္…… တြံေတးသိန္းတန္သီခ်င္း
သြားသြား ဆုိျပရတာ အေမာပါပဲ..။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆိုကၠားသမားလာ
ဆိုျပတာလို႔ ထင္ေနမလားမသိပါဘူး…။ ဘာျဖစ္လဲ အဲဒီေတာ့ သူ႔အိမ္သြားပီး……
တုနွယ္…… တန္႔ႏွယ္ …အစိ္မ္းေရာင္ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတဲ့ အစိမ္းေရာင္ မင္းသမီးရယ္... ေအာ့
….. ေအ့ လို႔ သြားလုပ္လိုက္တာေပါ့..။ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္ ဒီလိုျမင္မယ္။

အလြမ္းေျပ… အလြမ္းမေျပမွသာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။(အဟိ….
သူ႔ရည္းစားႀကားရင္ အထင္လြဲအံုးမယ္)။ အလြမ္းေျပေလး လြမ္းရင္ ဒီလို မဟုတ္လား။

ေမ… တဲ့( စိတ္ေျဖရာ) ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တခါတေလ အေမ လို႔ ေခၚပါတယ္။ သူကေတာ့
သား လို႔ တစ္ခါမွမေခၚပါဘူး။ စိတ္ေျဖစရာ အိပ္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ….။ အဲဒီလို မ
ဟုတ္လား …။

မီးငယ္…. သီတင္းကၽြတ္ရက္တုန္းက အိမ္တကာ့ အိမ္ ေဗ်ာက္အိုး လိုက္ေဖာက္ေနတဲ့ေကာင္
မေလး ပါ။ ေဗ်ာက္အိုးနဲ႔ မီးျခစ္မွားပစ္လိုက္မိ တယ္… ဆိုတဲ့ အသံႀကားပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း သူ
ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ေနပါတယ္။ သူအခု ဒီလို ျဖစ္ ေနေရာ့လား။

ကဲလာပါပီ….
ရြာထဲက ေပါက္ေက်ာ္မေလး ႏွစ္ေယာက္ …… သူတို႔နဲ႔မသိတဲ့ အိမ္က
အေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္။ မက္မက္ ( Dream ) နဲ႔ ဂုဂု ( Megumi ) လို႔ေတာင္ ေျပာေနစရာ
မလိုေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ မတင္ျဖစ္ေသးတဲ့ ဘေလာ့ဂါေလးတို႔ ေနတဲ့ရြာ (၃) ထဲမွာ
ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ ကိုင္ခြင့္ တစ္ရာသီ အပိတ္ခံထားရတဲ့ သူတို႔အဖြဲ႔ဟာ…. ရြာထဲက
ကို ဝင္းေဇာ္ႀကီးရဲ့ ကာရာအိုေက ဆိုင္မွာ မႀကာခဏ ဆူညံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနႀကပါတယ္။
မိုက္ခဲ တို႔အဖြဲ႔ဆိုတဲ့ ရာထူးကို ေျခကုတ္ အရယူေနႀကပါတယ္။ တစ္ရာဖိုး ႏွစ္ပုဒ္ဟု သတ္မွတ္
ထားေသာ္လည္း …… သံုးပုဒ္ရေအာင္ မိ္န္းကေလးမ်ား ပီပီ နင္လား ငါလား အဆစ္ေတာင္းႀက
ပါတယ္။ သူတို႔ ဆိုေသာ သီခ်င္းေတြကလည္း တကယ့္ရွည္ေပ့ ဆိုတဲ့ ေဒၚမာမာေအးတို႔၊ ေဒၚ
ရီရီသန္႔တို႔၊ ေဒၚခင္ညြန္႔ရီတို႔… ရဲ့ သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းငယ္ေတြပါ။ အဲ….. ဒါတင္မကေသး
ပါဘူး။ တစ္ရာဖိုး သံုးပုဒ္ဆိုျပီးျပန္ေတာ့လည္း …. ေနာက္ထပ္ သီခ်င္းတိုတိုေလး တစ္ပုဒ္
ဟု ထပ္ေတာင္းျပန္ပါေသးတယ္။ အျမဲတမ္း အႏိုင္က်င့္ခံေနရတဲ့ ကာရာအိုေကဆိုင္က ကိုဝင္း
ေဇာ္ႀကီးခမ်ာ မတက္သာလို႔ ထက္ဖြင့္ေပးရပါတယ္။ အဲ….. အဲဒီအခါႀကေတာ့
ေခတ္ေပၚ ဟစ္ေဟာ့ သီခ်င္းေတြကို ေတာင္းတာပါ။ စႏၵီျမင့္လြင္တို႔၊ Jenny တို႔ ဆိုထားတဲ့
ျမဴးျမဴးႀကြႀကြ သီခ်င္းေတြပါ။ ခက္တာက သူတို႔က အဲဒီသီခ်င္းစာသားေတြကို အလြတ္မရႀက
ပါဘူး။ ရတဲ့ေနရာ ႀကျပန္ေတာ့လည္း ျမန္ေနလို႔ လိုက္မဆိုႏုိင္ႀကပါဘူး။ အဲဒီေတာ့လည္း
ရရာ လက္ႏွက္ဆြဲကိုင္ႀကတဲ့ အေနနဲ႔ …. တီးလံုးသံအတိုင္း ၊ ေတးသံရွင္ေတြ ကတဲ့အတိုင္း
တစ္ဖြဲ႔လံုး လိုက္ကႀကပါတယ္။ မက္မက္ ကေတာ့ ဒီလိုေလး ကပါတယ္။
သူတို႔အဖြဲ႔က ကာရာအိုေကဆိုင္မွာတင္ မိုက္ခဲႀကတာမဟုတ္ပါဘူး…။ ရြာထဲက အႏၱရာယ္
ကင္း ပရိတ္၊ ပဌာန္း ရြတ္ပြဲေတြမွာပါ….. လူႀကီးသူမေတြနဲ႔ ေရာေရာင္၊ ေပါေႀကာင္ လုပ္ရင္း
ေရာဂီေရာင္ ဝတ္စုံေလးေတြ ဝတ္လို႔….. အာဖ်ံကြီးလိုက္လုပ္တတ္ႀကပါတယ္..။ ဝတ္ရြတ္သူ
ေတြကို ….. မိုက္ကရိုဖုန္း သံုးလံုး ေပးထားရင္ သူတို႔ အဖြဲ႔ကတင္ ႏွစ္လံုးကို အမိအရ ၊
လုယူထားႀကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုး မဂၤလာ့ သုတ္ေတာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္
တန္းတန္းမရႀကရွာပါဘူး။ မက္မက္ ဆိုရင္ ႀကာနီကန္
ဆရာေတာ္တရား ေခြဖြင့္ပီးတရားနာသလိုလိုနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတာမ်ားပါတယ္။( ဘယ္္ရမလဲ
ငါ့အလွည့္ )။
တေန႔ေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔ ျမိဳ႔ေပၚက ရိုဇန္ ရဲ့ေမြးေန႔ပြဲကို သြားႀကပါတယ္။ ေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပရာနဲ႔
မလွမ္းမကန္းေလးမွာ ေဟာလိဝုဒ္ ကမီဒီယာသမားေတြနဲ႔ အေတြ႔…. ဂုဂုက ဝမ္းသာအားရ
အနားကိုသြား စပ္စုတယ္။( စကားမဆက္ ကၽြန္ေတာ္ပထမဆံုး ညာတာပါေတးနဲ႔ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ခံရဖူးပါတယ္ ခ်ိတ္ေပးသူက ဂုဂုပါ..အဲဒီအခ်ိန္က သူ႔ ဘေလာ့ေလး သက္တမ္း
တစ္လမျပည့္ေသးခင္ေပါ့) ။ မက္မက္တို႔ ငွက္ငယ္ေလးတို႔ကေတာ့ ငွက္သိုက္မုန္႔ကို
ဒလက္နဲ႔ လွည့္ေရာင္း တဲ႔တြန္းလွည္း ေနာက္ ေငးေႀကာင္ ေငးေႀကာင္နဲ႔ပါသြားႀကပါတယ္။
ဂုဂုလည္း ဟိုမီဒီယာ အဖြဲ႔က ကင္မရာေတြ မိုက္ကရိုဖုန္းေတြကို ေငးရင္းက်န္ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီမွာတင္ ဂုဂု ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေဟာလိဝုဒ္ မီဒီယာအဖြဲ႔ႀကီးကေန သူ႔ကို အင္တာ
ဗ်ဴးလုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဂုဂုလည္း ပထမေတာ့ ဝမ္းသာအားရေပါ့….။
သူတို႔က ဂုဂုကို ရိုးရိုးေလး ေမးတာပါ…. ေမြးေန႔ရွင္ ရိုစန္အတြက္ ၊
ဘက္ေဒးဝစ္ရွ္ ေလးလုပ္ေပးရံုပါပဲ…. ။ ဂုဂုတို႔ ေဟာလိဝုဒ္မွာ နာမည္ႀကီးသြားတယ္ဗ်ိဳ႕…။

ဂုဂု သို႔ အင္တာဗ်ဴး…။

( မွတ္ခ်က္ ။ ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚစိတ္ကူးနဲ႔ အျမင္ေလးေတြကို ဟာသ ဗီဒီယိုေလးမ်ားျဖင့္တင္ျပထားပါတယ္။ R click>> Save Target As...ျဖင့္ ေဒါင္းေလာ့ ခ်၍ႀကည့္ရႈႏိုင္ႀကပါသည္... ခညာ)

အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႔ႏိုင္ပါေစ။
မွတ္တမ္းတင္ရန္ က်န္ရွိေနသူမ်ားအားလံုးကိုလည္း ေနာက္မ်ားမွ ဆက္လက္
မွတ္တမ္းတင္အံုးမည္ျဖစ္ေႀကာင္း….။