ဘေလာ့ဂ္ဂါေလးတို႔ ေနတဲ့ရြာ (၂)

ကၽြန္ေတာ္ အေတြးမ်ားစြာႏွင့္ေလွ်ာက္လာရင္း ကင္းတဲနားဆီသို႔ေရာက္လာ၏။
ေဟာ.. ..ကင္းတဲေပၚမွာ ဟိုႏွစ္ေကာင္ရွိေနပံုရတယ္။ အသံေတြႀကားေနရတယ္။
ခ်က္ခ်င္းကိုယ္ေရာင္မျပေသးပဲ ကင္းတဲနေဘးမွ အသာရပ္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။
“မင္းကလည္း ငါ့ဘႀကီးဆိုရင္ေလွေပၚကေန ဘာမွမပါပဲေရထဲခုန္ခ်ျပ ခဲ့ဖူးတာကြ
သတၱိရွိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ မေျပာနဲ႔ေဟ့ေကာင္”
“ဟင္.. ဟုတ္လား ေရကအနက္ႀကီးလားဟ”
“ရင္စို႔ ေလာက္ေတာင္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ ဗီလိန္ ရ”
“ေအး ငါ့ဘႀကီးလည္း သတၱိေကာင္းတာပဲကြ မင္းကလည္း ေတာထဲသြားတိုင္း …
က်ားအျမီးေတြဖ်က္ဖ်က္လာတာ ..”
“ဟင္… အျမီးဖ်က္တယ္…. ဟာ … ဒါမလြယ္တဲ့ကိစၥပဲကြ ေခါင္းကိုဖ်က္ရင္
က်ားကဘာမွျပန္လုပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူးေလ… အျမီးဖ်က္ေတာ့ ျပန္ကိုက္လို႔ရေသးတယ္
မင္းတို႔ဘႀကီးလည္း ေတာ္ေတာ္သတၱိေကာင္းတာပဲေနာ္… ”
“ဒါေပါ့ကြ… ဒါေပမယ့္ သူအျမီးကို ဖ်က္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ားႀကီးက ေခါင္းမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ သူမ်ား
ဖ်က္သြားတာတဲ့…”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းဘႀကီးေရာ ငါ့ဘႀကီးေရာ သတၱိရွင္ေတြပဲ ေဟ့ေကာင္”
“ဒါေပါ့ဟ….”
အမယ္ ငပု ( ပုလုေကြး) နဲ႔ ဗီလိန္ အတိုင္အေဖါက္ ညီညီတြယ္ေနႀကပါလားဟ…။ မသိမသာေလး
ဝင္လိုက္အံုး မွ……..
“ဝါးးးးး………….”
“ဟ …ဟ..…… ပလုပ္တုတ္… ဟန္ဂ်ီအင္း ငါနဲ႔ျငား….ကေလး ႏွစ္ေယာက္ဖြား”
ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာက္လိုက္ေသာ ေႀကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ထ ေရာင္လိုက္ႀကခ်င္း ျဖစ္သည္။
“ဟာ……. ငေပါ… အဲေလ ငညံ့…. မင္းျပန္လာတယ္..”
ငပုက ဦးဦးဖ်ားေမးသည္။ ဗီလိန္ကေတာ့ ဟန္ဂ်ီအင္း ႏွင့္ ညားေနတုုန္းထင္၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာပိုးအိတ္အား ကင္းတဲေပၚပစ္ခ်ရင္း ၄င္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ႀကားသို႕
ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“ဝမ္းသာတယ္ ငညံ့ရာ…. မင္းရွိေတာ့ ငါတို႔လည္း ကဲရတာအားရွိတာေပါ့ကြ.. အခုေတာင္
ငါတို႔ ရြာအျပင္ ေခ်ာင္းထဲမွာ Download သြားခ်မလို႔ကြ”
“ဘာရယ္…”
“ငါသြားဖမ္းမလို႔ ကြာ.. ျမိဳ႕ကျပန္လာပီး ဒီစကားေတာင္ နားမလည္ဘူးလား မင္းကလညး္”
“ေအာ္…. ေအး ေအး ငါနားႀကားလြဲသလားလို႔ပါ….”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝင္ေဖာလိုက္ရသည္။
“အမွန္ဆို ကာလာသားေခါင္း ကိုမိုးေျပးတို႔ အိမ္ေနာက္က ကန္ထဲမွာဆို ငါးေတြအမ်ားႀကီးကြ
သူက Password ေတြခံထားလို႔ ေဒါင္းရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး ..”
“ဟင္…. ဘယ္လိုပက္စ္ဝက္ခံထားတာလဲဟ..”
“ဆူးျခံဳေတြခ် ထားတာကိုေျပာတာကြာ…” ဟု ငပုက ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းေပး၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေတြဆက္ေျပာရမွန္းမသိ…။ စကားလမ္း လႊဲေသာအေနျဖင့္ ဂုဂု ( megumi)တို႔ မက္မက္( Dream ) တို႔နဲ႔ေတြခဲ့တဲ့အေႀကာင္း အားေျပာလိုက္သည္။
ဗီလိန္က ခ်က္ခ်င္းပင္….
“ဟုတ္တယ္ သူတို႔ ပါတီပြဲသြားႀကတာကြ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္း ကလည္း ေခၚထားလို႔…
လူေတြကို ေပးတဲ့ ပါတီေတာ့ မဟုတ္ဖူးကြ နတ္ေတြကို ေပးတာ နတ္ကနား
ကတာကြာ….နတ္ေပါင္း ၁၁၆ ပါးဆိုလားပဲ”
“ဟင္… ၁၁၁ ပါးပဲႀကားဖူးပါတယ္ကြာ… အတြင္း ၃၇မင္း၊ အျပင္ ၃၇ မင္း၊ အရံ ၃၇မင္းေလ…. အားလံုးေပါင္းေတာ့ ၁၁၁ ပါးေလ…အရံေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနတာေတာင္ ဘယ္နတ္ေတြထပ္တိုးလာျပန္တာလဲဟ…”
ပုလုေကြးက ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္းကို ေျဖရွင္းရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ျပီး…
“ေအာ….. မင္းလည္း ဗဟုသုတ အေတာ္ နဲတာပဲကြ… ျမိဳ႕မွာေနပီး”
“မင္းတို႔ကလည္းကြာ ငါ့ကို ျမိဳ႕မွာေနပီး…. ျမိဳ႕မွာေနပီး လို႔ ခဏခဏေလွာင္မေနပါနဲ႔”
ငပုကပဲ သူ႔စကား သူျပန္ဆက္သည္…
“နတ္ငါးပါးတိုးလာတယ္ေလကြာ… အင္တာနတ္ရယ္၊ ပလန္နတ္ရယ္၊ ပုဂံနတ္ရယ္၊
ေဂ်ဒိုးနတ္ရယ္၊ပီးေတာ့ ေဒါ့နတ္ ရယ္ေလကြာ…. အားလံုးေပါင္းေတာ့ ၁၁၆ပါးျဖစ္သြားပီကြ…”
“အဲဒါ မဝါဝါခိုင္မင္းတို႔အိမ္မွာ နတ္မွန္သမ်ွအကုန္ ေပ်ာ္ပြဲေပးတာ …ပါတီေပးတာေလကြာ..
ဂုဂုတို႔ မက္မက္တို႔ကလည္း … အဲဒီအိမ္မွာ အျမဲသြားကစားေနႀကဆိုေတာ့ … သူတို႔ကို အဓိကဖိတ္တာေပါ့ကြာ ေနာက္ပီး ခ်ဲဂဏန္ေလး ဘာေလးမ်ားရမလားလို႔ ေပါ့….”
ဗီလိန္ႏွင့္ ငပုက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရြာအေႀကာင္းေတြအလွည့္က် ေျပာျပေနႀကသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆံပင္မ်ားပင္ ေထာင္လာမတတ္္ အံ့ႀသျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ….
“မင္းမသိလို႔ေနာ္ သူတို႔အဖြဲ႔က ရြာမွာအေတာ္ကဲဟ…. ေနရာတကာ ပါတယ္ေဟ့ေကာင္.. ငါတို႔ေတြထက္ဆိုးတယ္ အခုမင္းနဲ႔ေတြ႔ခဲ့ တာ မက္မက္နဲ႔ ဂုဂု ႏွစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္လား…”
“ေအးေလ…”ဟု ကၽြန္ေတာ္ စကားေထာက္ေပးလိုက္သည္။ ဗီလိန္ကပင္ ဆက္၍…။
“ေအး ႏွင္းေလး( ဒိဇင္ဘာႏွင္း)တို႔၊ မီးငယ္ တို႔ ေရာင္ျပန္ တို႔ လည္းတဖြဲ႔ထဲေတြက သူတို႔အားလံုး ဆံုမိပီဆိုရင္ မလြယ္ဖူးမွတ္…. ဒါေပမယ့္ မီးငယ္ကေတာ့ အခုရက္ အျပင္မွာသိပ္မေတြ႔ဘူး….. ”
ထိုစကားဆံုးသည္ႏွင့္ ငပုက….
“ဘယ္ေတြ႔မလဲကြ… ပီးခဲ့တဲ့သီတင္းကၽြတ္မွာေလ သူ ေဗ်ာက္အိုးေတြလိုက္ေဖာက္တာ …
အိမ္တကာ့အိမ္ပဲ…. ရြာထဲကလူေတြလည္း သူ႔ေႀကာင့္ဲ တလန္႔လန္႔ နဲ႔ အိမ္ေအာက္ေတြ လိုက္ပစ္ထည့္တာကိုးကြ…. ”
“ဟင္… အခုသူ႔ကိုလူႀကီးေတြက ဆူထားလို႔လား…”
“မဆူဘူးကြ… သူ႔ဟာသူျဖစ္တာ … ကိုမုိုးေသာက္ တို႔ အိမ္ေအာက္ကို
သြားေဖာက္တဲ့ေန႔ကကြာ…အဲဒါ ကိုမိုးေသာက္ႀကီး အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတာ သူမျမင္ဖူးကြ… ေဟာ ျမင္လည္း ျမင္ေရာ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ လွမ္းျပစ္လိုက္တာ…. ေဗ်ာက္အိုး မဟုတ္ပဲ မီးျခစ္ျဖစ္သြားတယ္ေလ… ေဗ်ာက္အိုးက သူ႔လက္ထဲ ကိုင္ထားတာ…….. ဟား…… ဟားးးးး ဟားးးး”
ပုလုေကြး စကားေႀကာင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ တဝါးဝါးရယ္လိုက္ႀကရင္း….
“ဒါတင္မကေသးဘူး ငညံ့…. အခုသူတို႔ အဖြဲ႔ကို ရြားဦးေက်ာင္းက ကြမ္းေတာင္၊
ပန္းေတာင္ကိုင္ခြင့္ တစ္ရာသီပါမစ္ပိတ္ထားတယ္…”
“ဟင္…. ဘာလို႔လဲ ဟ….”
ကၽြန္ေတာ္လည္း နေဝတိမ္ေတာင္ႏုိင္စြာ လိုက္ေမးေနရသည္..။
ဗီလိန္ကပင္ဆက္၍……
“ဘာျဖစ္ရမလဲကြ အခုသူတို႔ကအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ…လွခ်င္ပခ်င္လာႀကပီ.. အသစ္အဆန္းမွန္သမွ်သူ႔ထက္ငါ ဝယ္ဝတ္ေနႀကပီ.. အဲဒီမွာ ေဒါက္ဖိနပ္ ျပႆနာေႀကာင့္ေပါ့ကြာ သူ႔တို႔အဖြဲ႔ အလွဴေတြေရာက္ရင္ ေဒါက္ဖိနပ္ တစ္လႊားလႊား နဲ႔… ရြာလမ္းနဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္န႔ဲ ဘာဆိုင္လို႔လဲကြာ…. အဲဒီမွာ ေခ်ာ္ေတြလဲက်ေရာေပါ့.. ”
“အန္….. အဲလိုေတြ ျဖစ္တာလားဟ….”
“ေအး … ဟုတ္တယ္ တစ္ခါလည္းမဟုတ္ ႏွစ္ခါလည္း မဟုတ္ ဆိုေတာ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ေတြ ကုန္သေလာက္နီးပါး
ပ်က္စီးကုန္ေရာကြာ.. အဲဒါေႀကာင့္ ဆရာေတာ္က သူတို႔ကို ဒဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔
ဒီႏွစ္ဘယ္အလွဴမွ ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ကိုင္ လို႔မရေတာ့ ဘူးလို႔ေျပာထားတာ ”
သတင္းေတြကလည္း ထူးပါ့….
“ေနပါဦးကြ….. ဒီကိစၥက အလွဴရွင္နဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ပီးတာပဲဟာ… ”
“ဟာ… မင္းကလည္း အလွဴရွင္ဆိုတာက User အဆင့္ပဲရွိတာေလ၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ က Admin ေလကြာ ဘယ္ရပါ့မလဲ…”
“ေဟ…..”
“ေဟ…လုပ္မေနနဲ႔ ငညံ့…. မင္းမရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ရြာကအေႀကာင္းေတြ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ဒီေန႔ ငါတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္မွာေတာင္ မဟုတ္ဖူးကြ…. ဟိုေန႔က ငါ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္းနဲ႔ ေတြ႔ေသးတယ္”
“ဟာ… အဲဒါထူးဆန္းလားဟ.. မင္းကလည္း”
ပုလုေကြး စကားအား ဗီလိန္ ဝင္ညွပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ေအး ထူးဆန္းတာရွိလို႔ ေျပာတာေပါ့ကြ…. မင္းကလည္း ငါ့အထင္ ဟိုလိုကြာ ေျခာက္ႀကိဳး ဆိုလား…. ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳး ဆိုလား…..”
“ဟာကြာ….. မျဖစ္ႏိုင္တာ…သူဂစ္တာတီးတာ ငါတစ္ခါမွမျမင္ဖူးပါဘူးကြ…”
“ဗီလိန္ မင္းကလည္း ငါေျပာတာ အဲဒါ မဟုတ္ဖူးေလကြာ…”
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခြပ္ေနႀက၍စကားလမ္းေႀကာင္းေပၚ မေရာက္ျဖစ္ေနေလသည္။ ငပုကပင္ ဆက္၍။
“အဲဒီလို သူနဲ႔ ..လမ္းမွာေတြေတာ့ …. အမႀကီး ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ..
ဘာလဲ ၊ ညာလဲေပါ့ကြာ… ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္တာပါကြာ… အဲဒါကို သူက
ဘာေျပာသြားတယ္မွတ္လဲ…”
“ေအး…. ဘာေျပာသြားလို႔လဲ….ဟ”
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္တစားေမးလိုက္မိ၏။
“ဟဲ့… ေမာင္ေလး ငပု….. နင့္ညာဘက္အံသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေခ်ာင္းက
ပိုးစားေနပါလားတဲ့… မေပါ့နဲ႔ေနာ္တဲ့…. လူတစ္ေယာကအတြက္္ သြားဆိုတာလည္း အေရးႀကီး တယ္တဲ့”
“ဟာ မင္းဟာကလည္း အဲဒါထူးဆန္း လားဟ….. ”
“ေအာ္ မင္းကလည္း သူ႔ကို ငါက သြားေပၚေအာင္ေတာင္ ျပံဳးျပတာမဟုတ္ပဲ….
ငါ့အံသြားအေႀကာင္း သူဘယ္လိုသိသြားတာလဲ အဲဒါက ထူးဆန္းတာေလ…”


( ဆက္ပါဦးမည္…. )